1. Bahasa Inggeris asli sebenarnya tidak ada. Yang ada ialah bahasa Anglo-Saxon yang terdiri daripada bahasa-bahasa suku kaum yang datang dari benua Eropah, iaitu bahasa Jermanik.
2. Pakar sejarah bahasa Inggeris menganggap bahawa bahasa Anglo-Saxon bukanlah bahasa Inggeris tetapi bahasa asing. Sebab itu, bahasa Inggeris kadang-kadang disebut a borrowed language, yakni bahasa pinjaman.
3. Bahasa Inggeris meminjam banyak perkataan dan istilah daripada bahasa-bahasa lain yang menyebabkan perkataan asal dalam bahasa Inggeris menjadi himpunan perkataan yang paling kecil berbanding dengan kata-kata pinjaman.
4. Menurut David Crystal, bahasa Inggeris meminjam perkataan dan istilah daripada 350 bahasa lain. Hanya satu perempat sahaja daripada perbendaharaan kata Inggeris yang masih mengekalkan perkataan daripada bahasa-bahasa Jermanik.
5. Tidak ada satu pun ayat dalam bahasa Inggeris moden, khususnya ayat bahasa sains yang tidak mengandungi lebih daripada 70 peratus perkataan dan istilah pinjaman daripada bahasa Latin atau Greek.
6. Bahasa Melayu sebaliknya, tidak pula meminjam perkataan dan istilah daripada 350 bahasa. Bahasa Melayu hanya meminjam perkataan dan istilah daripada 10 bahasa sahaja, terutamanya bahasa Arab.
Datuk Dr. Hassan Ahmad, “Bahasa Inggeris Sebenarnya Bahasa Pinjaman”, Dewan Bahasa, Jun 2009, halaman 24 – 25.
Blog Mohd Isa bin Abd Razak, mantan pendidik, bermula Januari 2009, bertumpu pada bidang bahasa Melayu dan pendidikan. Pancarkan akhlak mulia dalam penulisan kita.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan